Κώστας Καββαθάς
Αρνάκι ¶σπρο και Παχύ
EIXATE ΔΕΙ την ταινία _H Λάμψη_ του Στάνλεϊ Κιούμπρικ;
Θυμάστε την υπόθεση; Σ_ ένα τεράστιο, άδειο ξενοδοχείο, στην
κορυφή ενός χιονισμένου βουνού φτάνει μια οικογένεια. Στο ρόλο
του πατέρα και συγγραφέα ο Τζακ Νίκολσον. O συγγραφέας στήνει
τη γραφομηχανή του σ_ ένα τραπέζι που βρίσκεται στη μέση μιας
τεράστιας σάλας χορού. Αρχίζει να χτυπάει τα πλήκτρα. H
οικογένεια πιστεύει πως δουλεύει.Το τραπέζι γεμίζει χαρτιά.
Όλοι πιστεύουν ότι όπου νάναι το βιβλίο τελειώνει. Αυτός όμως
γράφει συνεχώς την ίδια φράση. The little brown fox jumped
over the fence (η μικρή καφέ αλεπού πήδηξε το φράχτη).
Κάπως έτσι αισθάνομαι αυτήν τη στιγμή. Προσπαθώ να βρω ένα
θέμα για το Εν Λευκώ, ένα θέμα που να ενδιαφέρει τους
αναγνώστες των 4T, αλλά τα όσα βλέπω γύρω μου με κάνουν να
φέρνω στο νου τη φράση στα ...ελληνικά: _αρνάκι άσπρο και παχύ
της μάνας του καμάρι_. Έχω μόλις τελειώσει τη δοκιμή των νέων
Φίατ Πάντα και Τέμπρα 4X4 στους αλπικούς δρόμους γύρω απ_ το
Σεστριέρε κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία και έχω πέσει στο ίδιο
...λούκι. Απ_ τη μιά φέρνω στο νου τα όσα άφησα πίσω πριν 24
ώρες. Το νέφος, τους διαδηλωτές που απέκλεισαν την Αθήνα
διαμαρτυρόμενοι για τα ...Λιπάσματα, τις ντουντούκες, τα
γεμάτα _σημασία_ λόγια των πολιτικών μας, τις 173.000
καινούργια αυτοκίνητα που πουλήθηκαν το 1991, τον πληθωρισμό,
τη συνάντηση _κορυφής_, το δημόσιο χρέος, τα Σκόπια, την
εθνική μιζέρια. Απ_ την άλλη βλέπω τις πίστες του σκι, τις
εκατοντάδες ανθρώπους που γλιστρούν ειρηνικά στο χιόνι, το
ελικόπτερο που κάνει βόλτες, τους τουρίστες (κι εμένα!), τους
ανθρώπους της Φίατ που τέλειωσαν μια ακόμα παρουσίαση ενός
προϊόντος, τους μηχανικούς του Γκρούπο που μιλάνε για τους
νέους κινητήρες που θα εμφανιστούν το 1993, για τη μεγάλη
επιτυχία του Τσινκουετσέντο (που κατασκευάζεται στηνΠολωνία,
ω Έλληνες φαύλοι που με τα _οράματά_ σας τρέψατε σε φυγή ακόμα
και τους φίλους μας τους Ιταλούς), τη σοβαρότητα, την
ευγένεια, την προοπτική...
Έχετε δοκιμάσει ακόμα και να μιλήσετε όταν βρίσκεστε σ_ αυτήν
την κατάσταση; Θα έχετε διαπιστώσει ότι σας πνίγει η θλίψη και
η απογοήτευση, ότι δεν μπορείτε ν_ αρθρώσετε (ή να γράψετε)
λέξη. Στέκεστε αμίλητοι και βλέπετε τις κατακτήσεις των ξένων
και αναρωτιέστε: γιατί δεν μπορούμε κι εμείς; Τι είναι εκείνο
που μας κάνει να είμαστε μονίμως τελευταίοι σε όλα;
Δεν είναι μόνο οι δημοσιογράφοι που προβληματίζονται αλλά και
ο κάθε υπεύθυνος πολίτης. Χωρίς να θέλω άκουγα τρεις βιοτέχνες
να μιλούν στο αεροδρόμιο του Μιλάνου. Κι οι τρεις αγόραζαν την
πρώτη ύλη για τη δουλειά τους από την Ιταλία. Είχαν απηυδήσει
απ_ τα ψέματα, τις αθετημένες υποσχέσεις και τα _πέρασε αύριο_
των Έλλήνων προμηθευτών. Τριάντα χρόνια τώρα, αρνάκι άσπρο και
παχύ. Δεκάδες κείμενα για τα ατυχήματα, τους δρόμους, τις
συνήθειες του Έλληνα οδηγού, το κυκλοφοριακό, το _νέφος_ και
...ουσία μηδέν!
Γιατί δεν γράφεις για τα Τέμπρα και Πάντα 4X4 που οδήγησες
λέει η φωνή της συνείδησής μου. Αυτή δεν είναι η δουλειά σου;
Να γράφεις γι_ αυτοκίνητα;
Αυτή είναι η δουλειά μου, αλλά δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι τ_
αυτοκίνητα φτιάχνονται στην ...Ιταλία και όχι στην Έλλάδα.
Μα η Έλλάδα δεν έφτιαχνε ποτέ αυτοκίνητα και ποτέ δεν
πρόκειται να φτιάξει λέει η Φωνή.Όταν άρχισα να κάνω αυτήν την
αγαπημένη δουλειά, πριν 32 χρόνια, ήλπιζα ότι θάρθει κάποια
μέρα που σ_ αυτήν τη σελίδα θα μπορούσα να γράψω: Βλέπετε; O
αγώνας που κάναμε δικαιώθηκε. Ορίστε η δουλειά των Έλλήνων
σχεδιαστών, να οι κατασκευές των Έλλήνων μηχανικών, να τα
προϊόντα των ελληνικών εργοστασίων, τα αυτοκίνητα, τα δίκυκλα,
τα ποδήλατα, οι ...καρφίτσες.
Κι όχι μόνο δεν ήλθε η ημέρα αλλά έφθασε απειλητική η νύχτα.
Αρνάκι άσπρο ιταλικό, γαλλικό, γερμανικό. Αρνάκι κορεατικό. Σε
λίγο και μαλαισιανό. Ίσως και αιγυπτιακό. Μπορεί και τουρκικό.
Ακόμα και _μακεδονικό_. Έτσι που πάμε τίποτα δεν αποκλείει
ότι, σε ένα-δυό χρόνια, μπορεί να εισάγουμε αυτοκίνητα απ_
αυτό το μόρφωμα που ξεπήδησε στα βόρεια σύνορά μας.
Μα τί θέση έχουν αυτά στο σημείωμα του Διευθυντή Σύνταξης ενός
αυτοκινητιστικού περιοδικού, ακούω τις Φωνές. Πού _κολλάνε_ η
Θράκη και το Φολκσβάγκεν; Το Τσινκουετσέντο και η Πολωνία, οι
ντουντούκες και οι 20 προτάσεις που παρουσίασαν οι Ιταλοί
καροσερίστες στην Έκθεση του Τουρίνου για το νέο μικρό Φίατ;
Παντού διάβολε... Όπου και να κοιτάξεις κολλάνε. Στη διαλυμένη
πολιτική ζωή, στην οικονομία που χρόνια τώρα παραπαίει, στην
παιδεία που καταρρέει, στο περιβάλλον που υποβαθμίζεται.
Μα η πτωχή Έλλάς δεν είναι Ιταλία, λένε οι Φωνές.
Σοβαρά; Μήπως η πτωχή (στο πνεύμα) Έλλάς θα μπορούσε να είναι
τουλάχιστον Πορτογαλία; Μέχρι πριν λίγο καιρό η χώρα ήταν
τελευταία στην Ευρώπη πίσω απ_ την Ιρλανδία και την Έλλάδα.
Δείτε την τώρα. Για το Πορτογαλικό Θαύμα μιλάνε οι ξένοι. Ήλθε
μια μέρα που λαός και πολιτικές ηγεσίες κατάλαβαν ότι δεν
είναι πλέον δυνατό να μένουν πίσω, να δανείζονται για να
ζήσουν, να μιλούν οι ξένοι ειρωνικά γι_ αυτούς και τη χώρα
τους, να είναι τελευταίοι σε όλα. Κι ανασκουμπώθηκαν,
παραμέρισαν τις _διαφορές_ τους, έκοψαν την κομματική
λογοδιάρροια και σε λίγο καιρό κατάφεραν να βάλουν το εσκούντο
στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, να προσελκύσουν επενδύσεις,
να αλλάξουν το πρόσωπο της χώρας τους.
Και από αυτοκίνητα; ’λλο τίποτα. Δεν είναι βέβαια σαν τους
Ισπανούς, που απέβαλαν τις κομματικές _μαγουλάδες_ γρηγορότερα
απ_ όλους αλλά δεν υπάρχει ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία που
να μην έχει στήσει ένα εργοστάσιο στην Πορτογαλία. Τί σημαίνει
αυτό; Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από φρούτα και αγγούρια, η
Πορτογαλία εξάγει κι άλλα προϊόντα κι εισάγει συνάλλαγμα με το
οποίο μπορεί πιό εύκολα ν_ αγοράσει ουίσκι και καταλυτικά
αυτοκίνητα.
Αυτό σημαίνει ότι ο Πορτογάλος συνάδελφος που κάνει την ίδια
δουλειά με _μένα κάτι έχει να πει στους αναγνώστες του, κάπου
έχει να προσβλέπει.
Εσείς (κι εγώ) έχουμε το ίδιο πρόβλημα... Δεν ελπίζουμε σε
τίποτα!
Σε τί να ελπίσουμε; Στην προοπτική των _100.000 νέων θέσεων
εργασίας_, στην υπόσχεση _για ακόμα καλύτερες μέρες_ ή στην
_προοδευτική προοπτική_ της κομμουνιστικής ψυχοπαθολογίας;
Πού είναι τα πρότυπά μας, οι ήρωές μας, οι φάροι που μας
οδηγούν στις καταιγίδες που ξεσπάνε γύρω μας;
Μήπως είναι τα γερόντια που επιμένουν να ρυθμίζουν(;) τις
τύχες μας; Μήπως εκείνο το πράγμα που λέει ότι η Μακεδονία
των Σκοπίων _δεν αποτελεί κίνδυνο για την Έλλάδα;_.
Μήπως τα εκατοντάδες καταλυτικά που σταθμεύουν έξω απ_ τα
σκυλάδικα και τις χασαποταβέρνες; Μήπως οι δυναμιτιστές των
θαλασσών, οι αυθαίρετοι μικρομεσαίοι και οι ανεξέλεγκτοι
μεγαλομεγάλοι; Μήπως οι φωτιές που ανάβουν τα ανθρωπόμορφα
όντα που παρακολουθούν τους _αγώνες_ του ποδοσφαίρου;
Αλήθεια... Μήπως εγώ, εμείς μέσα στους 4T, έχουμε κάνει το
λάθος και πρότυπό μας πρέπει να είναι η Πόρσε 911 με τον
8κύλινδρο κινητήρα ή το καινούργιο, φτιαγμένο στην Ισπανία,
Σέατ Τολέδο; Μήπως ξεχάσαμε την εθνική πολεμική κραυγή:
ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι.....
Ας μένει η τελευταία φράση.
Από τα 300-400 γράμματα που στέλνετε κάθε μήνα, απ_ τα
τηλέφωνα κι απ_ όσα μου λέτε όταν τυχαίνει να συναντηθούμε στο
δρόμο ή σε κάποιο φιλικό σπίτι, βλέπω ότι μένουν ακόμα λίγοι,
ελάχιστοι, που νοιάζονται και πονάνε κι είναι αυτοί που με
κάνουν ν_ αφιερώνω αυτήν τη σελίδα σε θέματα που δεν έχουν
άμεση σχέση με τ_ αυτοκίνητο. Όπως κι εσείς έτσι κι εγώ
επαναστατώ όταν στα ταξίδια μου αντιμετωπίζω τα ειρωνικά
σχόλια των συναδέλφων για τη χώρα μου. Γι_ αυτούς η Έλλάδα
είναι μια χώρα στην οποία κατοικούν οι πλέον αμέριμνοι πολίτες
της Ευρώπης, η χώρα που ζει με δανεικά, που καταρρίπτει όλα τ_
αρνητικά ρεκόρ στην EOK.
_Ποιά αυτοκίνητα κατασκευάζονται στην Έλλάδα;_, ρωτούν συχνά
και το μόνο παράδειγμα που μπορώ ν_ αναφέρω είναι το
εργοστάσιο της Νισάν στο Βόλο.
Φταίνε οι κυβενήσεις απαντούν οι Φωνές. Αυτές έχουν φέρει τη
χώρα σ_ αυτήν την κατάσταση.
Δεκτό, αλλά μέχρι ενός σημείου, γιατί πίσω απ_ τις κυβερνήσεις
υπάρχει ένας λαός, που με τη νοοτροπία του τις αναγκάζει να
λειτουργούν όπως λειτουργούν. Ένας λαός που έχει μόνο
απαιτήσεις και καμία υποχρέωση, και που καμία κυβέρνηση
μέχρι σήμερα δεν είχε το πολιτικό θάρρος να του επισημάνει,
ότι για να μπορέσει να υπάρξει η Έλλάδα σαν χώρα, όλοι πρέπει
να κάνουν θυσίες, να συμβάλλουν, να εργαστούν πέρα και πάνω
απ_ τις υποχρεώσεις και τα _κεκτημένα_ τους.
Όλες οι κυβερνήσεις (Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ, Οικουμενική) δεν
έκαναν τίποτα άλλο από το να χαϊδεύουν αυτόν το λαό τρέμοντας
το _πολιτικό κόστος_. Ποιός θα ξεχάσει την _κοινωνική
πολιτική_ του ΠΑΣΟΚ που _υλοποιήθηκε_ με ...δανεικά απ_ τις
ξένες τράπεζες, τους μαζικούς διορισμούς της Οικουμενικής, τα
δυό χρόνια που _πήγαν χαμένα_ του κ. Μάνου, το ατέλειωτο,
μίζερο αλισιβερίσι ανάμεσα στις συντεχνίες και τα κόμματα;
Ας έλθει μια σωστή κυβέρνηση λένε οι Φωνές και θα δεις πώς θ_
αλλάξει η κατάσταση.
Ναι; Θέλετε να κάνουμε ένα πείραμα; Να φανταστούμε ότι από
_αύριο_ πρωθυπουργός της Έλλάδας είναι ο ...Ιησούς Χριστός και
υπουργοί του είναι οι 12 Απόστολοι. Σίγουρα το καλύτερο
κυβερνητικό σχήμα στο Σύμπαν με τις καλύτερες προθέσεις, τις
ευρύτερες γνώσεις, την περισσότερη αγάπη για τον ...περιούσιο
λαό των Έλλήνων.
Γίνεται το πρώτο υπουργικό συμβούλιο, ανιχνεύονται τα
προβλήματα και προτείνονται οι καλύτερες λύσεις. Μετά δίνονται
οι απαραίτητες εντολές στην αποκαλούμενη _κρατική μηχανή_. O
Υιός του Ανθρώπου και οι άγιοι υπουργοί του περιμένουν την
_υλοποίησή_ τους. Οι μέρες περνούν και τίποτα δεν γίνεται. Με
το πρώτο _σφίξιμο_ η δημόσια διοίκηση δηλώνει ομαδικά
_ασθενής_, απεργεί, διαμαρτύρεται για την απώλεια των
_κεκτημένων_, κάνει το παν για να υπονομεύσει την αποστολή του
...Ιησού.
Να όμως που μέσα στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας και των
ύπερθεν σχετικών βρίσκονται κάποιοι πατριώτες που θέλουν να
δουλέψουν. Μαύρο φίδι που τους έφαγε. Ούτε ο Υιός του Θεού και
Πρόεδρος της φανταστικής μας _κυβέρνησης_ δεν θα μπορέσει να
τους γλιτώσει απ_ τα νύχια των _συνδικαλιστών_ που θα τους
κατηγορήσουν ότι _υπονομεύουν τις κατακτήσεις των
εργαζομένων_.
Όμως κι αυτό το παραβλέπουμε. O Ιησούς και οι 12 Απόστολοι
αρχίζουν τα ...θαύματα και η Δημόσια Διοίκηση λειτουργεί. Απ_
εκεί και πέρα τί γίνεται;
Ποιός θα συλλάβει τους ...300.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων που
δεν έχουν υποβάλει δήλωση εισοδήματος; Ποιός θα ανακαλύψει
τους 320.000 ιδιοκτήτες αγροτικών αυτοκινήτων που δεν έχουν
δηλώσει αγροτικό εισόδημα; Ποιός θα βρει τους 100.000
ιδιοκτήτες ακινήτων που είχαν δηλώσει μηδενικό εισόδημα από
ενοίκια ή πολύ πιό κάτω του _πραγματικού_;
Ποιός θα πιάσει τους 200.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων που δεν
πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας; (Όλα τα παραπάνω στοιχεία από τον
Οικονομικό Ταχυδρόμο της 9.4.92).
Κάπου ένα εκατομμύριο είναι οι φοροδιαφεύγοντες σ_ ένα σύνολο
3 εκατομμυρίων ατόμων που δηλώνουν εργαζόμενοι. Ποιά
ανθρώπινη κυβέρνηση μπορεί να τα βγάλει πέρα μ_ αυτόν το
λαβύρινθο;
Μόλις η δημόσια διοίκηση αισθανθεί ότι της ανατέθηκε πρόσθετη
δουλειά ή θα απεργήσει με _θεσμικά_ και οικονομικά αιτήματα ή
θα εκμεταλλευτεί το κυνήγι για να χτίσει το _σπιτάκι_ της στη
Λούτσα.
H μόνη μας ελπίδα λοιπόν είναι να κυβερνήσει τη χώρα ο Ιησούς,
οι 12 απόστολοι και όλα τα χερουβείμ που μπορεί να διαθέσει ο
Ουρανός.
Ευτυχώς όμως για το Σύμπαν ο Υιός του Ανθρώπου είναι
απασχολημένος με άλλα σοβαρότερα πράγματα και δεν έχει καιρό
ν_ ασχοληθεί με μια χώρα που έχει περάσει το σχοινί στο λαιμό
της και είναι έτοιμη να κλωτσήσει το σκαμνί._Κ.Κ.